ліне́ельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ліне́ельны |
ліне́ельная |
ліне́ельнае |
ліне́ельныя |
| Р. |
ліне́ельнага |
ліне́ельнай ліне́ельнае |
ліне́ельнага |
ліне́ельных |
| Д. |
ліне́ельнаму |
ліне́ельнай |
ліне́ельнаму |
ліне́ельным |
| В. |
ліне́ельны |
ліне́ельную |
ліне́ельнае |
ліне́ельныя |
| Т. |
ліне́ельным |
ліне́ельнай ліне́ельнаю |
ліне́ельным |
ліне́ельнымі |
| М. |
ліне́ельным |
ліне́ельнай |
ліне́ельным |
ліне́ельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліне́іць, -не́ю, -не́іш, -не́іць; -не́ены; незак., што.
Праводзіць на чым-н. паралельныя лініі для пісання па іх.
Л. паперу.
|| зак. наліне́іць, -не́ю, -не́іш, -не́іць; -не́ены.
|| наз. ліне́енне, -я, н. і лінёўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).
|| прым. ліне́ельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)