лімо́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лімо́нніца |
лімо́нніцы |
| Р. |
лімо́нніцы |
лімо́нніц |
| Д. |
лімо́нніцы |
лімо́нніцам |
| В. |
лімо́нніцу |
лімо́нніц |
| Т. |
лімо́нніцай
лімо́нніцаю |
лімо́нніцамі |
| М. |
лімо́нніцы |
лімо́нніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лімо́нніца ж., зоол. лимо́нница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лімо́нніца, ‑ы, ж.
Матыль жоўта-лімоннага колеру сямейства бялянак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лимо́нница зоол. лімо́нніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)