ліма́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліма́нны ліма́нная ліма́ннае ліма́нныя
Р. ліма́ннага ліма́ннай
ліма́ннае		 ліма́ннага ліма́нных
Д. ліма́ннаму ліма́ннай ліма́ннаму ліма́нным
В. ліма́нны (неадуш.)
ліма́ннага (адуш.)		 ліма́нную ліма́ннае ліма́нныя (неадуш.)
ліма́нных (адуш.)
Т. ліма́нным ліма́ннай
ліма́ннаю		 ліма́нным ліма́ннымі
М. ліма́нным ліма́ннай ліма́нным ліма́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліма́нны лима́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліма́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лімана. Ліманныя гразі. Ліманны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Заліў, утвораны морам у нізоўях ракі, а таксама салёнае возера паблізу мора, звычайна багатае на лячэбныя гразі.

|| прым. ліма́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лима́нный ліма́нны;

лима́нное ороше́ние ліма́ннае арашэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)