ліквіда́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ліквіда́цыя
Р. ліквіда́цыі
Д. ліквіда́цыі
В. ліквіда́цыю
Т. ліквіда́цыяй
ліквіда́цыяю
М. ліквіда́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міратво́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Той, хто садзейнічае ўстанаўленню міру, спыненню войнаў, ліквідацыі варожасці.

|| прым. міратво́рчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэкаланіза́цыя, ‑і, ж.

Працэс ліквідацыі каланіялізму. Дэкаланізацыя афрыканскіх краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гасі́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Назва розных прыстасаванняў для гашэння агню, святла і пад.

2. Прыстасаванне для аслаблення або ліквідацыі дзеяння чаго-н. (спец.).

|| прым. гасі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нелікві́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Маёмасць, якая не можа быць выкарыстана на дадзеным прадпрыемстве і падлягае ліквідацыі або продажу.

Распрадажа неліквідаў.

|| прым. нелікві́дны, -ая, -ае.

Н. фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

1. Прыйсці да згоды шляхам перагавораў.

Д. аб ліквідацыі ракет сярэдняй далёкасці.

2. У размове, разважаннях дайсці да якой-н. крайнасці.

Дагаварыліся да таго, што пачалі лаяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міратво́рац, ‑рца, м.

Уст. Той, хто садзейнічае ўстанаўленню міру, згоды, ліквідацыі варожасці, сварак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліквідацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліквідацыі (у 1 знач.). Ліквідацыйная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лікпу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.

Пункт па ліквідацыі непісьменнасці; лікбез (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азаніза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Ачышчэнне азонам з мэтай абясшкоджання і ліквідацыі дрэннага паху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)