лі́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ліку ​1 (у 1 знач.). Лікавая велічыня. Лікавая паслядоўнасць.

2. Выражаны лікам. Лікавыя даныя. Лікавы маштаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́кавы лі́кавая лі́кавае лі́кавыя
Р. лі́кавага лі́кавай
лі́кавае		 лі́кавага лі́кавых
Д. лі́каваму лі́кавай лі́каваму лі́кавым
В. лі́кавы (неадуш.)
лі́кавага (адуш.)		 лі́кавую лі́кавае лі́кавыя (неадуш.)
лі́кавых (адуш.)
Т. лі́кавым лі́кавай
лі́каваю		 лі́кавым лі́кавымі
М. лі́кавым лі́кавай лі́кавым лі́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

числово́й лі́кавы;

числова́я величина́ лі́кавая велічыня́;

числовы́е соотноше́ния лі́кавыя суадно́сіны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грашо́ва-лі́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грашо́ва-лі́кавы грашо́ва-лі́кавая грашо́ва-лі́кавае грашо́ва-лі́кавыя
Р. грашо́ва-лі́кавага грашо́ва-лі́кавай
грашо́ва-лі́кавае		 грашо́ва-лі́кавага грашо́ва-лі́кавых
Д. грашо́ва-лі́каваму грашо́ва-лі́кавай грашо́ва-лі́каваму грашо́ва-лі́кавым
В. грашо́ва-лі́кавы (неадуш.)
грашо́ва-лі́кавага (адуш.)		 грашо́ва-лі́кавую грашо́ва-лі́кавае грашо́ва-лі́кавыя (неадуш.)
грашо́ва-лі́кавых (адуш.)
Т. грашо́ва-лі́кавым грашо́ва-лі́кавай
грашо́ва-лі́каваю		 грашо́ва-лі́кавым грашо́ва-лі́кавымі
М. грашо́ва-лі́кавым грашо́ва-лі́кавай грашо́ва-лі́кавым грашо́ва-лі́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пара́дак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Наладжаная сістэма размяшчэння чаго-н., належны стан чаго-н.

У пакоі поўны п.

Навесці п. дзе-н. Усё ў парадку (усё так, як належыць). Для парадку (для падтрымання парадку, для захавання прынятых правіл, фармальнасцей). Сваім парадкам (як заўсёды, як звычайна).

2. Паслядоўны ход чаго-н.

Расказаць усё па парадку. П. дня (пералік пытанняў, якія неабходна абмеркаваць на пасяджэнні). У рабочым парадку (у ходзе работы).

3. Спосаб, метад, рэжым чаго-н.

П. аплаты працы.

П. галасавання.

Завесці новыя парадкі.

4. Вайсковае пастраенне.

Баявы п.

Рухацца паходным парадкам.

5. Разнавіднасць, тып чаго-н.

Пытанні агульнага парадку.

6. У матэматыцы: лікавая характарыстыка той або іншай велічыні.

Крывая другога парадку.

○

Парадак слоў — у граматыцы: размяшчэнне членаў сказа адпаведна сінтаксічным нормам або камунікатыўным задачам маўлення.

|| памянш. пара́дачак, -чку, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)