лі́дар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто ідзе першым у якой-н. справе, спартыўным спаборніцтве і інш.

Л. турніру.

2. Кіраўнік палітычнай партыі, грамадска-палітычнай арганізацыі і пад.

Палітычныя лідары.

|| прым. лі́дарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліда́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ліда́р ліда́ры
Р. ліда́ра ліда́раў
Д. ліда́ру ліда́рам
В. ліда́р ліда́ры
Т. ліда́рам ліда́рамі
М. ліда́ры ліда́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́дар

‘каманда; самалёт; карабель’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лі́дар лі́дары
Р. лі́дара лі́дараў
Д. лі́дару лі́дарам
В. лі́дар лі́дары
Т. лі́дарам лі́дарамі
М. лі́дару лі́дарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́дар

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лі́дар лі́дары
Р. лі́дара лі́дараў
Д. лі́дару лі́дарам
В. лі́дара лі́дараў
Т. лі́дарам лі́дарамі
М. лі́дару лі́дарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́дар м., в разн. знач. ли́дер;

прафсаю́зны л. — профсою́зный ли́дер;

л. спабо́рніцтва — ли́дер соревнова́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́дар-ме́неджар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лі́дар-ме́неджар лі́дар-ме́неджары
Р. лі́дар-ме́неджара лі́дар-ме́неджараў
Д. лі́дар-ме́неджару лі́дар-ме́неджарам
В. лі́дар-ме́неджара лі́дар-ме́неджараў
Т. лі́дар-ме́неджарам лі́дар-ме́неджарамі
М. лі́дар-ме́неджару лі́дар-ме́неджарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ли́дер в разн. знач. лі́дар, -ра м.;

профсою́зный ли́дер прафсаю́зны лі́дар;

ли́дер соревнова́ний лі́дар спабо́рніцтва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навая́ўлены, -ая, -ае (іран.).

Які ўпершыню дзе-н. з’явіўся, праявіў сябе.

Н. лідар.

|| наз. навая́ўленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)