ліграі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ліграі́н
Р. ліграі́ну
Д. ліграі́ну
В. ліграі́н
Т. ліграі́нам
М. ліграі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ліграі́н, -ну м., хим. лигрои́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліграі́н, ‑у, м.

Спец. Адзін з гаручых прадуктаў перагонкі нафты.

[Фр. ligroine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лигрои́н хим. ліграі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліграі́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ліграіну. // Які ўтрымлівае ліграін. Ліграінавы растваральнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)