ліві́йцы, ‑аў; адз. лівіец, ‑війца, м.; лівійка, ‑і, ДМ ‑війцы; мн. лівійкі, ‑віек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліві́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ліві́йка ліві́йкі
Р. ліві́йкі ліві́ек
Д. ліві́йцы ліві́йкам
В. ліві́йку ліві́ек
Т. ліві́йкай
ліві́йкаю		 ліві́йкамі
М. ліві́йцы ліві́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліві́ец,

гл. лівійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліві́йка,

гл. лівійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліві́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ліві́ец ліві́йцы
Р. ліві́йца ліві́йцаў
Д. ліві́йцу ліві́йцам
В. ліві́йца ліві́йцаў
Т. ліві́йцам ліві́йцамі
М. ліві́йцу ліві́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)