ліві́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ліві́йка |
ліві́йкі |
| Р. |
ліві́йкі |
ліві́ек |
| Д. |
ліві́йцы |
ліві́йкам |
| В. |
ліві́йку |
ліві́ек |
| Т. |
ліві́йкай
ліві́йкаю |
ліві́йкамі |
| М. |
ліві́йцы |
ліві́йках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліві́йцы, ‑аў; адз. лівіец, ‑війца, м.; лівійка, ‑і, ДМ ‑війцы; мн. лівійкі, ‑віек; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)