ліва́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ліва́нка |
ліва́нкі |
| Р. |
ліва́нкі |
ліва́нак |
| Д. |
ліва́нцы |
ліва́нкам |
| В. |
ліва́нку |
ліва́нак |
| Т. |
ліва́нкай ліва́нкаю |
ліва́нкамі |
| М. |
ліва́нцы |
ліва́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліва́нцы, -аў, адз. ліва́нец, -нца, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівана.
|| ж. ліва́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. ліва́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лива́нка ліва́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліва́нцы, ‑аў; адз. ліванец, ‑нца, м.; ліванка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. ліванкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівана.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)