ліва́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ліва́нец ліва́нцы
Р. ліва́нца ліва́нцаў
Д. ліва́нцу ліва́нцам
В. ліва́нца ліва́нцаў
Т. ліва́нцам ліва́нцамі
М. ліва́нцу ліва́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліва́нец,

гл. ліванцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лива́нец ліва́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліва́нцы, -аў, адз. ліва́нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівана.

|| ж. ліва́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ліва́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліва́нцы, ‑аў; адз. ліванец, ‑нца, м.; ліванка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. ліванкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)