лібера́лка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лібера́лка |
лібера́лкі |
| Р. |
лібера́лкі |
лібера́лак |
| Д. |
лібера́лцы |
лібера́лкам |
| В. |
лібера́лку |
лібера́лак |
| Т. |
лібера́лкай лібера́лкаю |
лібера́лкамі |
| М. |
лібера́лцы |
лібера́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лібера́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Жан. да ліберал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лібера́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Прыхільнік лібералізму (у 1 знач.).
2. Член ліберальнай партыі.
3. Чалавек, які свабодна мысліць, вальнадумец.
4. Паблажлівы, памяркоўны чалавек.
|| ж. лібера́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
либера́лка лібера́лка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)