ляшчо́вы гл. лешч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляшчо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ляшчо́вы ляшчо́вая ляшчо́вае ляшчо́выя
Р. ляшчо́вага ляшчо́вай
ляшчо́вае		 ляшчо́вага ляшчо́вых
Д. ляшчо́ваму ляшчо́вай ляшчо́ваму ляшчо́вым
В. ляшчо́вы
ляшчо́вага		 ляшчо́вую ляшчо́вае ляшчо́выя
Т. ляшчо́вым ляшчо́вай
ляшчо́ваю		 ляшчо́вым ляшчо́вымі
М. ляшчо́вым ляшчо́вай ляшчо́вым ляшчо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лешч, ляшча́, мн. ляшчы́, ляшчо́ў, м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых з плоскім целам.

|| прым. ляшчо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)