лячэ́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Лячэбная ўстанова спецыяльнага прызначэння.

Ветэрынарная л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лячэ́бніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лячэ́бніца лячэ́бніцы
Р. лячэ́бніцы лячэ́бніц
Д. лячэ́бніцы лячэ́бніцам
В. лячэ́бніцу лячэ́бніцы
Т. лячэ́бніцай
лячэ́бніцаю		 лячэ́бніцамі
М. лячэ́бніцы лячэ́бніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лячэ́бніца ж. лече́бница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лячэ́бніца, ‑ы, ж.

Лячэбная ўстанова спецыяльнага прызначэння. Ветэрынарная лячэбніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медпу́нкт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Медыцынскі пункт; амбулаторная лячэбніца пры якой-н. установе, прадпрыемстве.

М. на заводзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ветлячэ́бніца, ‑ы, ж.

Ветэрынарная лячэбніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амбулато́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Лячэбніца для аказання медыцынскай дапамогі ў самой установе і дома.

|| прым. амбулато́рны, -ая, -ае.

Амбулаторнае лячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлолячэ́бніца, ‑ы, ж.

Лячэбніца, дзе лечаць святлом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубалячэ́бніца, ‑ы, ж.

Уст. Лячэбніца па зубных хваробах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электралячэ́бніца, ‑ы, ж.

Лячэбніца, у якой праводзіцца электралячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)