Verbum

анлайнавы слоўнік

лята́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лята́нне ср. лета́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Мець здольнасць трымацца і перамяшчацца ў паветры.

2. перан. Хутка бегаць, рухацца, хадзіць, ездзіць, насіцца (разм.).

|| наз. лята́нне, -я, н.

|| прым. лята́льны, -ая, -ае.

Л. апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

планеры́зм, -у, м.

Від спорту — лятанне на планёрах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лётанне ср., разг., см. лята́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лета́ние лята́нне, -ння ср., лётанне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

порха́ние пы́рханне, -ння ср., лётанне, -ння ср., лята́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ре́яние

1. лята́нне, -ння ср., луна́нне, -ння ср.;

2. развява́нне, -ння ср.; см. ре́ять.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)