Лясны́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Лясны́я
Р. Лясны́х
Д. Лясны́м
В. Лясны́я
Т. Лясны́мі
М. Лясны́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лясны́ лясна́я лясно́е лясны́я
Р. лясно́га лясно́й
лясно́е
лясно́га лясны́х
Д. лясно́му лясно́й лясно́му лясны́м
В. лясны́ (неадуш.)
лясно́га (адуш.)
лясну́ю лясно́е лясны́я (неадуш.)
лясны́х (адуш.)
Т. лясны́м лясно́й
лясно́ю
лясны́м лясны́мі
М. лясны́м лясно́й лясны́м лясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

да́ча³, -ы, мн. -ы, дач, ж. (уст.).

Частка лясніцтва, вылучаная ў самастойную гаспадарку.

Лясныя дачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рна-лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-лясны́ го́рна-лясна́я го́рна-лясно́е го́рна-лясны́я
Р. го́рна-лясно́га го́рна-лясно́й
го́рна-лясно́е
го́рна-лясно́га го́рна-лясны́х
Д. го́рна-лясно́му го́рна-лясно́й го́рна-лясно́му го́рна-лясны́м
В. го́рна-лясны́ (неадуш.)
го́рна-лясно́га (адуш.)
го́рна-лясну́ю го́рна-лясно́е го́рна-лясны́я (неадуш.)
го́рна-лясны́х (адуш.)
Т. го́рна-лясны́м го́рна-лясно́й
го́рна-лясно́ю
го́рна-лясны́м го́рна-лясны́мі
М. го́рна-лясны́м го́рна-лясно́й го́рна-лясны́м го́рна-лясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азёрна-лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азёрна-лясны́ азёрна-лясна́я азёрна-лясно́е азёрна-лясны́я
Р. азёрна-лясно́га азёрна-лясно́й
азёрна-лясно́е
азёрна-лясно́га азёрна-лясны́х
Д. азёрна-лясно́му азёрна-лясно́й азёрна-лясно́му азёрна-лясны́м
В. азёрна-лясны́ (неадуш.)
азёрна-лясно́га (адуш.)
азёрна-лясну́ю азёрна-лясно́е азёрна-лясны́я (неадуш.)
азёрна-лясны́х (адуш.)
Т. азёрна-лясны́м азёрна-лясно́й
азёрна-лясно́ю
азёрна-лясны́м азёрна-лясны́мі
М. азёрна-лясны́м азёрна-лясно́й азёрна-лясны́м азёрна-лясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

санато́рна-лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санато́рна-лясны́ санато́рна-лясна́я санато́рна-лясно́е санато́рна-лясны́я
Р. санато́рна-лясно́га санато́рна-лясно́й
санато́рна-лясно́е
санато́рна-лясно́га санато́рна-лясны́х
Д. санато́рна-лясно́му санато́рна-лясно́й санато́рна-лясно́му санато́рна-лясны́м
В. санато́рна-лясны́ (неадуш.)
санато́рна-лясно́га (адуш.)
санато́рна-лясну́ю санато́рна-лясно́е санато́рна-лясны́я (неадуш.)
санато́рна-лясны́х (адуш.)
Т. санато́рна-лясны́м санато́рна-лясно́й
санато́рна-лясно́ю
санато́рна-лясны́м санато́рна-лясны́мі
М. санато́рна-лясны́м санато́рна-лясно́й санато́рна-лясны́м санато́рна-лясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́йна-лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йна-лясны́ хво́йна-лясна́я хво́йна-лясно́е хво́йна-лясны́я
Р. хво́йна-лясно́га хво́йна-лясно́й
хво́йна-лясно́е
хво́йна-лясно́га хво́йна-лясны́х
Д. хво́йна-лясно́му хво́йна-лясно́й хво́йна-лясно́му хво́йна-лясны́м
В. хво́йна-лясны́ (неадуш.)
хво́йна-лясно́га (адуш.)
хво́йна-лясну́ю хво́йна-лясно́е хво́йна-лясны́я (неадуш.)
хво́йна-лясны́х (адуш.)
Т. хво́йна-лясны́м хво́йна-лясно́й
хво́йна-лясно́ю
хво́йна-лясны́м хво́йна-лясны́мі
М. хво́йна-лясны́м хво́йна-лясно́й хво́йна-лясны́м хво́йна-лясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

полезащи́тный полеахо́ўны;

полезащи́тные лесны́е по́лосы полеахо́ўныя лясны́я пало́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́ддзе, -я, звычайна мн. -і, -яў, н.

Месца, тэрыторыя як аб’ект сельскагаспадарчага прызначэння (поле, лес, возера і пад.).

Сенакосныя ўгоддзі.

Лясныя ўгоддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арэ́шына, -ы, мн. -ы, -шын, ж.

1. Лісцевае дрэва, на якім растуць лясныя арэхі; ляшчына.

2. толькі адз. Драўніна гэтай расліны.

Вырабы з арэшыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)