зямля́не, -ля́н, адз. зямля́нін, -а, м.

Жыхары планеты Зямля.

Зямлян налічваецца сем мільярдаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зямля́не, -ля́н земля́не

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астраўля́нін, -а, мн. -ля́не, -ля́н, м.

Жыхар вострава.

|| ж. астраўля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драўля́не, -ля́н ист. древля́не

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паля́не, -ля́н ист. поля́не

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

древля́не мн., ист. драўля́не, -ля́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драўля́не, ‑лян.

Старажытнае ўсходнеславянскае племя, якое жыло ў 6–10 стст. на Прыпяцкім Палессі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зямля́не, ‑лян; адз. зямлянін, ‑а, м.; зямлянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. зямлянкі, ‑нак; ж.

Насельнікі планеты Зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

филисти́млянин ист. філісты́млянін, -на м.;

филисти́мляне мн. філісты́мляне, -лян;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паля́на, -ы, мн. -ы, -ля́н, ж.

Невялікая, адкрытая прастора сярод лесу, хмызняку.

|| памянш. паля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. і памянш.-ласк. паля́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)