лядо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лядо́вы лядо́вая лядо́вае лядо́выя
Р. лядо́вага лядо́вай
лядо́вае
лядо́вага лядо́вых
Д. лядо́ваму лядо́вай лядо́ваму лядо́вым
В. лядо́вы (неадуш.)
лядо́вага (адуш.)
лядо́вую лядо́вае лядо́выя (неадуш.)
лядо́вых (адуш.)
Т. лядо́вым лядо́вай
лядо́ваю
лядо́вым лядо́вымі
М. лядо́вым лядо́вай лядо́вым лядо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лядо́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца ў ільдах.

Лядовае плаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лядо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца ў ільдах. Лядовае плаванне.

•••

Лядовае пабоішча гл. пабоішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ледово́й и Ледо́вый лядо́вы;

Ледо́вое побо́ище ист. Лядо́вае пабо́ішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лядо́вы ледо́вый;

~выя пла́ванні — ледо́вые пла́вания;

Лядо́вае пабо́ішчаист. Ледо́вое побо́ище

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабо́ішча ср. побо́ище;

Лядо́вае п.ист. Ледо́вое побо́ище;

мама́ева п. — мама́ево побо́ище

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабо́ішча, ‑а, н.

1. Вялікая бітва; бой (у 1 знач.). Ты паўвайны прайшоў сумленныя салдатам, вынес на сваіх плячах не адно пабоішча. Ракітны. Не дай разгарэцца пабоішчам новым, Ты міру, адзінству свайму паслужы. Бачыла. // Месца, дзе адбывалася бітва.

2. Разм. Жорсткая бойка. Удзельнічаць у вулічным пабоішчы.

•••

Лядовае пабоішча — разгром наўгародцамі нямецкіх рыцараў-захопнікаў у 1242 г. у бітве на лёдзе Чудскога возера.

Мамаева пабоішча — а) пра вялікую сварку, бойку; б) пра поўны беспарадак. [Ад імя татарскага хана Мамая, які ў 14 ст. зрабіў спусташальнае нашэсце на Русь]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)