лю́эсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́эсны лю́эсная лю́эснае лю́эсныя
Р. лю́эснага лю́эснай
лю́эснае		 лю́эснага лю́эсных
Д. лю́эснаму лю́эснай лю́эснаму лю́эсным
В. лю́эсны
лю́эснага		 лю́эсную лю́эснае лю́эсныя
Т. лю́эсным лю́эснай
лю́эснаю		 лю́эсным лю́эснымі
М. лю́эсным лю́эснай лю́эсным лю́эсных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лю́эс, -у, м. (спец.).

Тое, што і сіфіліс.

|| прым. лю́эсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)