люфо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
люфо́вы |
люфо́вая |
люфо́вае |
люфо́выя |
| Р. |
люфо́вага |
люфо́вай
люфо́вае |
люфо́вага |
люфо́вых |
| Д. |
люфо́ваму |
люфо́вай |
люфо́ваму |
люфо́вым |
| В. |
люфо́вы (неадуш.)
люфо́вага (адуш.) |
люфо́вую |
люфо́вае |
люфо́выя (неадуш.)
люфо́вых (адуш.) |
| Т. |
люфо́вым |
люфо́вай
люфо́ваю |
люфо́вым |
люфо́вымі |
| М. |
люфо́вым |
люфо́вай |
люфо́вым |
люфо́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
люфа́, -ы́, ж.
1. Паўднёвая расліна сямейства гарбузовых.
2. Губка з высушанага валакністага плода гэтай расліны.
|| прым. лю́фавы, -ая, -ае і люфо́вы, -ая, -ае.
Люфовая мачалка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
люфо́вый и лю́ффовый люфо́вы и лю́фавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)