люміна́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. люміна́л
Р. люміна́лу
Д. люміна́лу
В. люміна́л
Т. люміна́лам
М. люміна́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

люміна́л, -лу м., фарм. люмина́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

люміна́л, ‑у, м.

Лякарства, якое ужываецца пры бяссонніца і іншых хваробах нервовай сістэмы.

[Ад лац. lumen — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люмина́л фарм. люміна́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)