людска́я, -о́й, мн. -і́я, -і́х, ж. (уст.).

Памяшканне для слуг пры панскім маёнтку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

людска́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. людска́я людскі́я
Р. людско́й людскі́х
Д. людско́й людскі́м
В. людску́ю людскі́я
Т. людско́й
людско́ю		 людскі́мі
М. людско́й людскі́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

людска́я сущ., уст. людска́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

людска́я сущ., уст. людска́я, -ско́й ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Людска́я ’памяшканне для прыслугі пры панскім маёнтку’ (ТСБМ). Відавочна, з рус. людска́я ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гамана́, -ы́, ж. (разм.).

Бязладны шум ад мноства галасоў, гукаў.

Здалёк чулася людская г.

Г. птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́дскі, -ая, -ае.

1. Чалавечны, паважлівы; уласцівы людзям.

Людскія адносіны.

2. Добры, прыгодны для чаго-н.

Гэта людская рэч.

|| наз. лю́дскасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́дскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́дскі лю́дская лю́дскае лю́дскія
Р. лю́дскага лю́дскай
лю́дскае		 лю́дскага лю́дскіх
Д. лю́дскаму лю́дскай лю́дскаму лю́дскім
В. лю́дскі (неадуш.)
лю́дскага (адуш.)		 лю́дскую лю́дскае лю́дскія (неадуш.)
лю́дскіх (адуш.)
Т. лю́дскім лю́дскай
лю́дскаю		 лю́дскім лю́дскімі
М. лю́дскім лю́дскай лю́дскім лю́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

людскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. людскі́ людска́я людско́е людскі́я
Р. людско́га людско́й
людско́е		 людско́га людскі́х
Д. людско́му людско́й людско́му людскі́м
В. людскі́ (неадуш.)
людско́га (адуш.)		 людску́ю людско́е людскі́я (неадуш.)
людскі́х (адуш.)
Т. людскі́м людско́й
людско́ю		 людскі́м людскі́мі
М. людскі́м людско́й людскі́м людскі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плынь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Імкліва цякучая водная маса.

Рачная п.

2. Рухомы паток паветра.

Паветраная п.

Людская п. (перан.).

3. перан. Кірунак у якой-н. сферы дзейнасці.

Палітычныя плыні.

Літаратурная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)