лю́дны, -ая, -ае.

3 вялікай колькасцю людзей.

Л. горад.

Людная вуліца.

|| наз. лю́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́дны лю́дная лю́днае лю́дныя
Р. лю́днага лю́днай
лю́днае		 лю́днага лю́дных
Д. лю́днаму лю́днай лю́днаму лю́дным
В. лю́дны (неадуш.)
лю́днага (адуш.)		 лю́дную лю́днае лю́дныя (неадуш.)
лю́дных (адуш.)
Т. лю́дным лю́днай
лю́днаю		 лю́дным лю́днымі
М. лю́дным лю́днай лю́дным лю́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лю́дны лю́дный, бо́йкий;

л. го́рад — лю́дный го́род;

~ная ву́ліца — лю́дная (бо́йкая) у́лица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, дзе прысутнічае многа людзей; мнагалюдны. Людны сход. Людны рынак. // Такі, дзе бывае звычайна многа прахожых, праезджых. Людная вуліца. Людная дарога. □ У гэты ранішні час пераезд становіцца людным, бойкім. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лю́дны ’мнагалюдны, шматлікі; такі, дзе звычайна бывае многа прахожых і праезджых’ (ТСБМ, Нас.), ’прыхільны да сваякоў’ (Жд. 1, Сл. ПЗБ), ’таварыскі’ (Ян.), ’прыстойны, добры, людскі’ (ТС, Сл. ПЗБ). Да прасл. lʼudьnъ (< lʼudъ) ’які датычыць народа, звязаны з людам, людскім зборышчам’, ’уласцівы людзям’ (Слаўскі, 4, 365). Сюды ж людно ’людна’ (ТС), ’прыстойна, па-чалавечы’ (Нік.), людне́ць ’станавіцца людным, лепшым, выхаваным’, ’набываць якасці чалавечнасці, ветлівасці, пачцівасці’ (Нас., Янк. 3., ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лю́дный лю́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малалю́дны, -ая, -ае.

3 невялікай колькасцю людзей, не вельмі людны.

Малалюдная вёска.

|| наз. малалю́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обита́емый засе́лены, насе́лены; (жилой) жылы́; (людный) лю́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́дна,

1. Прысл. да людны.

2. безас. у знач. вык. Аб вялікай колькасці людзей дзе‑н. Нягледзячы на хмары і на позні адвячорак, на рынку яшчэ было людна. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́йкий

1. (находчивый) бо́йкі; (проворный) жва́вы;

2. (оживлённый) бо́йкі; (о движениях) жва́вы; (людный — обычно) бо́йкі, лю́дны, шматлю́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)