люга́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
люга́шка |
люга́шкі |
| Р. |
люга́шкі |
люга́шак |
| Д. |
люга́шцы |
люга́шкам |
| В. |
люга́шку |
люга́шак |
| Т. |
люга́шкай
люга́шкаю |
люга́шкамі |
| М. |
люга́шцы |
люга́шках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Люга́шка ’жаба’ (Бяльк., Касп., Нас. Доп., Яруш.; кругл., Мат. Маг.). Да лягу́ха (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лягу́ха, лягу́шка, люга́шка ’жаба’ (ТСБМ, Бяльк.; в.-дзв., Сл. ПЗБ), ляжэнька ’жабка’ (Бяльк.), лягуха ’рапуха’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Да ля́га 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жаба; квакуха (разм.); люгашка (абл.) / палявая: рапуха
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)