льнаво́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
льнаво́дка |
льнаво́дкі |
| Р. |
льнаво́дкі |
льнаво́дак |
| Д. |
льнаво́дцы |
льнаво́дкам |
| В. |
льнаво́дку |
льнаво́дак |
| Т. |
льнаво́дкай
льнаво́дкаю |
льнаво́дкамі |
| М. |
льнаво́дцы |
льнаво́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
льнаво́дка,
гл. ільнаводка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ільнаво́дка і льнаво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Жан. да ільнавод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)