льго́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. льго́тны льго́тная льго́тнае льго́тныя
Р. льго́тнага льго́тнай
льго́тнае		 льго́тнага льго́тных
Д. льго́тнаму льго́тнай льго́тнаму льго́тным
В. льго́тны (неадуш.)
льго́тнага (адуш.)		 льго́тную льго́тнае льго́тныя (неадуш.)
льго́тных (адуш.)
Т. льго́тным льго́тнай
льго́тнаю		 льго́тным льго́тнымі
М. льго́тным льго́тнай льго́тным льго́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

льго́тны прил. льго́тный;

на ~ных умо́вах — на льго́тных усло́виях

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

льго́тны,

гл. ільготны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільго́тны і льго́тны, ‑ая, ‑ае.

Які даецца каму‑н. як ільгота. Ільготныя ўмовы. Ільготная пуцёўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільго́та і (пасля галосных) льго́та, -ы, ДМ -го́це, мн. -ы, -го́т, ж.

Палёгка ў выкананні якіх-н. абавязкаў, прадастаўленне каму-н. якіх-н. пераваг.

Ільготы ўдзельнікам вайны.

Ільготы па інваліднасці.

|| прым. ільго́тны і (пасля галосных) льго́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

льго́тный ільго́тны, (после гласных) льго́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покрови́тельственный

1. засту́пніцкі; апяку́нскі; (снисходительный) пабла́жлівы;

покрови́тельственная окра́ска зоол. ахо́ўная афарбо́ўка;

2. (протекционистский) пратэкцыяні́сцкі; (протекционный) пратэкцы́йны; (льготный) ільго́тны, (после гласной) льго́тны;

покрови́тельственная систе́ма эк. пратэкцыяні́сцкая (пратэкцы́йная) сістэ́ма;

покрови́тельственный тари́ф а) эк. пратэкцыяні́сцкі (пратэкцы́йны) тары́ф; б) ж.-д. пратэкцы́йны (ільго́тны, льго́тны) тары́ф;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)