львянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
львянё́ |
львяня́ты |
| Р. |
львяня́ці |
львяня́т |
| Д. |
львяня́ці |
львяня́там |
| В. |
львянё́ |
львяня́т |
| Т. |
львянё́м |
львяня́тамі |
| М. |
львяня́ці |
львяня́тах |
Іншыя варыянты:
львяня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
львянё ср., см. львяня́
львяня́ и львянё, -ня́ці ср. львёнок м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
львяня́ і львянё,
гл. ільвяня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ільвяня́, ільвянё і (пасля галосных) львяня́, львянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Дзіцяня льва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ільвяня́, ільвянё і львяня́, львянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Дзіцяня льва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
львяня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
львяня́ |
львяня́ты |
| Р. |
львяня́ці |
львяня́т |
| Д. |
львяня́ці |
львяня́там |
| В. |
львяня́ |
львяня́т |
| Т. |
львянё́м |
львяня́тамі |
| М. |
львяня́ці |
львяня́тах |
Іншыя варыянты:
львянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
львёнок м. ільвяня́ и ільвянё, -ня́ці ср., (после гласных) львяня́ и львянё, -ня́ці ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)