лы́жкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лы́жкавы лы́жкавая лы́жкавае лы́жкавыя
Р. лы́жкавага лы́жкавай
лы́жкавае		 лы́жкавага лы́жкавых
Д. лы́жкаваму лы́жкавай лы́жкаваму лы́жкавым
В. лы́жкавы (неадуш.)
лы́жкавага (адуш.)		 лы́жкавую лы́жкавае лы́жкавыя (неадуш.)
лы́жкавых (адуш.)
Т. лы́жкавым лы́жкавай
лы́жкаваю		 лы́жкавым лы́жкавымі
М. лы́жкавым лы́жкавай лы́жкавым лы́жкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лы́жкавы ло́жечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лы́жкавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і лыжачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лы́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Прадмет сталовага прыбора для зачэрпвання ежы.

Чайная л.

Сталовая л.

2. Колькасць рэчыва, якое можа ўмясціцца ў лыжцы.

|| памянш. лы́жачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. лы́жачны, -ая, -ае і лы́жкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́жечный лы́жачны, лы́жкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)