лы́жачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лы́жачны |
лы́жачная |
лы́жачнае |
лы́жачныя |
| Р. |
лы́жачнага |
лы́жачнай лы́жачнае |
лы́жачнага |
лы́жачных |
| Д. |
лы́жачнаму |
лы́жачнай |
лы́жачнаму |
лы́жачным |
| В. |
лы́жачны (неадуш.) лы́жачнага (адуш.) |
лы́жачную |
лы́жачнае |
лы́жачныя (неадуш.) лы́жачных (адуш.) |
| Т. |
лы́жачным |
лы́жачнай лы́жачнаю |
лы́жачным |
лы́жачнымі |
| М. |
лы́жачным |
лы́жачнай |
лы́жачным |
лы́жачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лы́жачны
1. ло́жечный;
2. ложка́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лы́жачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лыжкі; звязаны з вытворчасцю лыжак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лы́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
1. Прадмет сталовага прыбора для зачэрпвання ежы.
Чайная л.
Сталовая л.
2. Колькасць рэчыва, якое можа ўмясціцца ў лыжцы.
|| памянш. лы́жачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. лы́жачны, -ая, -ае і лы́жкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ло́жечный лы́жачны, лы́жкавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лы́жкавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і лыжачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)