лы́жа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лы́жа лы́жы
Р. лы́жы лы́ж
Д. лы́жы лы́жам
В. лы́жу лы́жы
Т. лы́жай
лы́жаю		 лы́жамі
М. лы́жы лы́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фрыста́йл, -а, м.

Від гарналыжнага спорту, які спалучае хуткасны спуск на лыжах і скачкі з трампліна з элементамі акрабатыкі.

Захапляцца фрыстайлам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лы́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца лыжным спортам, хадзьбой на лыжах.

Атрад лыжнікаў.

|| ж. лы́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сла́лам, -а, м.

Від спорту — скарасны спуск на лыжах з гары па зададзеным складаным маршруце.

Займацца слаламам.

|| прым. сла́ламны, -ая, -ае.

Слаламная дыстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саракадзённы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца сорак дзён. Саракадзённы пераход на лыжах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які вельмі хутка ходзіць, а таксама спартсмен — спецыяліст па хадзьбе, бегу (на лыжах, каньках).

2. уст. Пасыльны, ганец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лы́жы, лыж і -аў, адз. лы́жа, -ы, ж.

Плоскія драўляныя або пластыкавыя палазкі для перамяшчэння па снезе, прымацаваныя да абутку.

Хадзіць на лыжах.

|| прым. лы́жны, -ая, -ае.

Л. паход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. елка.

2. у знач. прысл. е́лачкай. Пра ўзор, размяшчэнне чаго-н.

Вышываць елачкай (у елачку).

Падымацца на лыжах елачкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лы́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лыжаў. Лыжная фабрыка. Лыжны след. // Прызначаны для хадзьбы на лыжах. Лыжка касцюм. // Звязаны з хадзьбой, бегам на лыжах. Лыжны спорт. Лыжны паход.

2. Які складаецца з лыжнікаў. Лыжная каманда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дваябо́рац, ‑рца, м.

Спартсмен, які займаецца дваяборствам (лыжныя гонкі і скачкі на лыжах з трампліна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)