лыга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. лыга́нне
Р. лыга́ння
Д. лыга́нню
В. лыга́нне
Т. лыга́ннем
М. лыга́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лыга́нне ср.

1. низа́ние, ни́зка ж.;

2. свя́зывание; сча́ливание; сча́лка ж.;

1, 2 см. лыга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Нанізваць якія-н. рэчы на нітку, шнурок, дрот і пад.

Л. пацеркі.

2. каго (што). Начэпліваць вяроўку на рогі, шыю жывёле.

Л. валоў.

|| наз. лыга́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

низа́нье ніза́нне, -ння ср., лыга́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ни́зка ж.

1. (действие) спец. ніза́нне, -ння ср., лыга́нне, -ння ср.;

2. (нанизанный на что-л.) ні́зка, -кі ж., мані́ста, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)