Verbum

анлайнавы слоўнік

лу́шчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчыцца; незак.

Лупіцца, здзірацца.

Лушчыцца скура.

|| наз. лушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́шчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лу́шчыцца несов.

1. (о коже) шелуши́ться;

2. (о бобах, фасоле и т.п.) тре́скаться;

3. страд. лущи́ться; чи́ститься; шелуши́ться; щёлкаться; см. лу́шчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лу́шчыцца, ‑шчыцца; незак.

1. Лупіцца, здзірацца. Лушчыцца скура. □ Загарэў, бядак, ад сонца, Твар лушчыўся і ліняў. Колас.

2. Зал. да лушчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлу́шчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лу́шчыцца; зак.

Лушчачыся, адваліцца, адпасці.

|| незак. адлу́шчвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палу́шчыцца, ‑лушчыцца; зак.

Палупіцца, аблупіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лущи́ться

1. лу́шчыцца, лу́зацца;

2. страд. лу́шчыцца, лу́зацца; см. лущи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашелуши́ться сов. пача́ць лушчы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шелуши́ться возвр., страд. лу́шчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лушчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. лушчыць.

2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. лушчыцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)