лушчы́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лушчы́льны |
лушчы́льная |
лушчы́льнае |
лушчы́льныя |
| Р. |
лушчы́льнага |
лушчы́льнай лушчы́льнае |
лушчы́льнага |
лушчы́льных |
| Д. |
лушчы́льнаму |
лушчы́льнай |
лушчы́льнаму |
лушчы́льным |
| В. |
лушчы́льны (неадуш.) лушчы́льнага (адуш.) |
лушчы́льную |
лушчы́льнае |
лушчы́льныя (неадуш.) лушчы́льных (адуш.) |
| Т. |
лушчы́льным |
лушчы́льнай лушчы́льнаю |
лушчы́льным |
лушчы́льнымі |
| М. |
лушчы́льным |
лушчы́льнай |
лушчы́льным |
лушчы́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лушчы́льны с.-х., тех. лущи́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лушчы́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны да лушчэння. Лушчыльны станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убо́рачна-лушчы́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убо́рачна-лушчы́льны |
убо́рачна-лушчы́льная |
убо́рачна-лушчы́льнае |
убо́рачна-лушчы́льныя |
| Р. |
убо́рачна-лушчы́льнага |
убо́рачна-лушчы́льнай убо́рачна-лушчы́льнае |
убо́рачна-лушчы́льнага |
убо́рачна-лушчы́льных |
| Д. |
убо́рачна-лушчы́льнаму |
убо́рачна-лушчы́льнай |
убо́рачна-лушчы́льнаму |
убо́рачна-лушчы́льным |
| В. |
убо́рачна-лушчы́льны (неадуш.) убо́рачна-лушчы́льнага (адуш.) |
убо́рачна-лушчы́льную |
убо́рачна-лушчы́льнае |
убо́рачна-лушчы́льныя (неадуш.) убо́рачна-лушчы́льных (адуш.) |
| Т. |
убо́рачна-лушчы́льным |
убо́рачна-лушчы́льнай убо́рачна-лушчы́льнаю |
убо́рачна-лушчы́льным |
убо́рачна-лушчы́льнымі |
| М. |
убо́рачна-лушчы́льным |
убо́рачна-лушчы́льнай |
убо́рачна-лушчы́льным |
убо́рачна-лушчы́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лу́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; незак., што.
1. Ачышчаць ад шалупін, якой-н. абалонкі; лузаць.
Л. гарох.
2. Разрыхляць глебу пасля ўборкі ўраджаю (спец.).
Л. іржышча.
|| зак. аблу́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны (да 1 знач.) і узлу́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны (да 2 знач.).
Аблушчыць боб.
|| наз. лушчэ́нне, -я, н.
|| прым. лушчы́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)