Verbum

анлайнавы слоўнік

лупі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., лу́піцца; незак.

Абдзірацца, аблазіць, лупічыцца.

Лупіцца афарбоўка.

Лупіцца нос.

|| зак. аблупі́цца, -лу́піцца і адлупі́цца, -лу́піцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лупі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лупі́цца I несов.

1. (о коже и т.п.) лупи́ться, шелуши́ться;

2. страд. обдира́ться; лупи́ться; см. лупі́ць I ¹

лупі́цца II несов., прост. драть го́рло, крича́ть, ора́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лупі́цца, лупіцца; незак.

1. Лушчыцца, абдзірацца; аблазіць. Лупіцца скура. Лупіцца афарбоўка. □ Твар у камандзіра быў загарэлым, як бронза. Лупіўся нос. Гурскі.

2. Зал. да лупіць ¹ (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлупі́цца гл. лупіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблупі́цца гл. лупіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́шчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчыцца; незак.

Лупіцца, здзірацца.

Лушчыцца скура.

|| наз. лушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лупи́ться несов.

1. (шелушиться, отваливаться кусками) лупі́цца;

2. страд. лупі́цца, абдзіра́цца; см. лупи́ть¹.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Разм. Трохі або поўнасцю аблупіцца. Фарба на сценах палупілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Разм.

1. Прадрацца, падрацца. Рукавы на локцях пралупіліся.

2. Вызваліцца ад шкарлупіны; праклюнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)