ушчэ́рбны (о луне) уще́рбный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушчэ́рбнасць ж. (о луне) уще́рбность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушчэ́рб, -бу м. (о луне) уще́рб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лу́нуць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лу́ну лу́нем
2-я ас. лу́неш лу́неце
3-я ас. лу́не лу́нуць
Прошлы час
м. лу́нуў лу́нулі
ж. лу́нула
н. лу́нула
Загадны лад
2-я ас. лу́нь лу́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лу́нучы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лу́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лу́ну лу́нем
2-я ас. лу́неш лу́неце
3-я ас. лу́не лу́нуць
Прошлы час
м. лу́нуў лу́нулі
ж. лу́нула
н. лу́нула
Загадны лад
2-я ас. лу́нь лу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час лу́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчарба́ты

1. беззу́бый;

2. зазу́бренный, иззу́бренный;

3. (о луне) уще́рбный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уще́рбный

1. (о луне) ушчэ́рбны (ме́сяц); ве́тах;

2. (пришедший в упадок) заняпа́лы; (неполноценный) непаўнацэ́нны;

3. (убыточный) стра́тны;

уще́рбная эконо́мика стра́тная экано́міка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́сячны

1. ме́сячный;

м. акла́д — ме́сячный окла́д;

2. (относящийся к луне) лу́нный, месячный;

~нае зацьме́нне — лу́нное затме́ние;

~нае святло́ — лу́нный (ме́сячный) свет;

м. год — лу́нный год

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убавля́ться

1. убаўля́цца; (уменьшаться) ме́ншыцца, змянша́цца, памянша́цца, станаві́цца менш;

2. (убывать) убыва́ць, змянша́цца, ме́ншаць, памянша́цца; (о воде) убыва́ць, ме́ншаць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; см. уба́виться;

4. страд. убаўля́цца, змянша́цца, памянша́цца, адбаўля́цца; павужа́цца; см. убавля́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убы́ть сов.

1. (уменьшиться) зме́ншаць, паме́ншыцца, зме́ншыцца; (о воде) убы́ць, спа́сці; (о луне) убы́ць; (о здоровье, силе) падупа́сці;

2. (выбыть) вы́быць; (отбыть) адбы́ць;

◊

его́, вас не убу́дет з ім, ва́мі нічо́га не ста́нецца (не зро́біцца); см. убыва́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)