Лу́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лу́кі
Р. Лу́к
Лу́каў
Д. Лу́кам
В. Лу́кі
Т. Лу́камі
М. Лу́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лука́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лука́ лу́кі
лукі́
Р. лукі́ лу́к
Д. луцэ́ лу́кам
В. луку́ лу́кі
лукі́
Т. луко́й
луко́ю		 лу́камі
М. луцэ́ лу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лу́к лу́кі
Р. лу́ка лу́каў
Д. лу́ку лу́кам
В. лу́к лу́кі
Т. лу́кам лу́камі
М. лу́ку лу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таро́кі, -аў.

Рамяні каля задняй лукі сядла для прывязвання каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лука́, -і́, ДМ луцэ́, мн. лу́кі і (з ліч. 2, 3, 4) лукі́, лук, ж.

1. Дугападобны паварот ракі, а таксама мыс, які абгінаецца ракой.

2. Выгін пярэдняга ці задняга краю сядла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лука́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лука́
Р. Лукі́
Д. Луцэ́
В. Луку́
Т. Луко́й
Луко́ю
М. Луцэ́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Вели́кие Лу́ки г. Вялі́кія Лу́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таро́кі, ‑аў; адз. няма.

Рамяні каля задняй лукі сядла для прывязвання каго‑, чаго‑н.

[Манг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сітняго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сітнягу. Кожную сітняговую мель, Кожны вір і залом лукі Знаў Таймень Як свае плаўнікі... Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лука́

1. геогр. лука́, -кі́ ж.;

2. (седла) лука́, род. лукі́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)