лу́зганне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. лу́зганне
Р. лу́згання
Д. лу́зганню
В. лу́зганне
Т. лу́зганнем
М. лу́зганні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лу́зганне ср., разг., см. луза́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лу́зганне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. лузгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́згаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., што (разм.).

Тое, што і лузаць (у 1 знач.).

|| наз. лу́зганне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)