Лугі́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лугі́ны
Р. Лугі́н
Лугі́наў
Д. Лугі́нам
В. Лугі́ны
Т. Лугі́намі
М. Лугі́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Разм. Дрэнны, нізкі ўраджай; недарод. Лугіны былі захоплены працай, бо ўсе ведалі, што скора надыдзе восень, што няўрод і неўмалот у гэтым годзе, а стараста з ураднікам — будуць збіраць падатак. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)