ло́ры

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ло́ры ло́ры
Р. ло́ры ло́ры
Д. ло́ры ло́ры
В. ло́ры ло́ры
Т. ло́ры ло́ры
М. ло́ры ло́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́ры нескл., м., зоол. ло́ри

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́ры, нескл., м.

1. Маленькая паўмалпа сямейства лорыевых, якая водзіцца ў Паўднёва-Усходняй Азіі.

2. Птушка атрада папугаяў з яркім стракатым апярэннем.

[Англ. lory ад малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ло́ра

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ло́ра Ло́ры
Р. Ло́ры Ло́р
Д. Ло́ры Ло́рам
В. Ло́ру Ло́р
Т. Ло́рай
Ло́раю		 Ло́рамі
М. Ло́ры Ло́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́ри зоол. ло́ры нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)