ло́пінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ло́пінг |
ло́пінгі |
| Р. |
ло́пінга |
ло́пінгаў |
| Д. |
ло́пінгу |
ло́пінгам |
| В. |
ло́пінг |
ло́пінгі |
| Т. |
ло́пінгам |
ло́пінгамі |
| М. |
ло́пінгу |
ло́пінгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ло́пінг м., спец. ло́пинг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ло́пінг, ‑а, м.
Спец. Спартыўны снарад у выглядзе вярчальных арэляў для трэніровак лётнага саставу, касманаўтаў і інш. з мэтай павышэння ўстойлівасці вестыбулярнага апарату і сардэчна-сасудзістай сістэмы да ўздзеяння розных відаў паскарэнняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)