ломо́та мед. ламо́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ламо́та ж., мед. ломо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ламані́на ж., разг.

1. ломо́та;

2. перен. ло́мка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ламота ’працяглы боль у касцях, суставах, мышцах’ (Сцяшк., Яруш., ТСБМ). Укр., рус. ломота, польск. łomota ’тс’. Прасл. lomota < lomiti > ламі́ць (гл.). Літ. lamatà ’раптоўнае ламанне, разломванне (у буру)’ з’яўляецца дакладным адпаведнікам прасл. лексемы (Слаўскі, 5, 181–182). Сюды ж сувалк. ламотаць ’трэсціся, калаціцца’ (КЭС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)