ломово́й​I

1. прил. ламавы́; (грузовой) грузавы́;

ломово́й изво́зчик, см. ломови́к;

ломова́я ло́шадь, ломово́й конь, см. ломови́к;

2. сущ. ламавы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ломово́й​II ламавы́; (битый) бі́ты; лама́ны;

ломово́е желе́зо жале́зны лом;

ломово́й ка́мень бі́тае каме́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ламавы́

1. прил. ломово́й;

2. в знач. сущ. ломово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балаго́л м., уст. ломово́й изво́зчик, изво́зчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ламаві́к, -ка́ м., в разн. знач. ломови́к; (об извозчике — ещё) ломово́й изво́зчик; (о лошади — ещё) тяжелово́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ламаві́к 1 ’зборшчык утыльсыравіны, металалому’ (Сцяшк.) — новае ўтварэнне. Параўн. рус. ломовое железо ’металалом’. Ламавік ’перавозчык цяжкіх грузаў’, ’конь для перавозкі цяжкіх грузаў’ (ТСБМ), відавочна, запазычана з рус. мовы (параўн. Даль₃, 2, 686). Гл. ламавік 2.

Ламавік 2, лъмаві́к, лымаві́к, лымаві́на ’здаравяка’ (міёр., З нар. сл., Яўс.), рус. ломовик ’асілак, здаравяка’, лом ’моцны, фізічна здаровы чалавек’, ломовина ’тс’, ’няўклюда, нязграбны ў рухах’. Да лама́ць (гл.). Утворана ад ⁺ламавы, рус. ломовой ’цяжкі, бялізны, нязграбны’. Параўн. семантычна блізкае літ. āp‑lamas ’нязграбны, нязручны’. Чэш. і славац. lomový фармальна да ⁺ламавы, але адрозніваецца семантыкай (’які колецца ў кар’еры’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)