ло́мкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ло́мкасць
Р. ло́мкасці
Д. ло́мкасці
В. ло́мкасць
Т. ло́мкасцю
М. ло́мкасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ло́мкасць ж. ло́мкость; хру́пкость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́мкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ломкага. Ломкасць сцябла. Ломкасць голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́мкі, -ая, -ае.

1. Які лёгка ломіцца, крохкі.

Л. лёд.

2. Няўстойлівы, пераменлівы (пра голас).

|| наз. ло́мкасць, -і, ж.

Л. голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́мкость ло́мкасць, -ці ж.; кро́хкасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хру́пкость

1. ло́мкасць, -ці ж.; кро́хкасць, -ці ж.;

2. кво́ласць, -ці ж.; см. хру́пкий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)