ло́зунгавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́зунгавы ло́зунгавая ло́зунгавае ло́зунгавыя
Р. ло́зунгавага ло́зунгавай
ло́зунгавае		 ло́зунгавага ло́зунгавых
Д. ло́зунгаваму ло́зунгавай ло́зунгаваму ло́зунгавым
В. ло́зунгавы (неадуш.)
ло́зунгавага (адуш.)		 ло́зунгавую ло́зунгавае ло́зунгавыя (неадуш.)
ло́зунгавых (адуш.)
Т. ло́зунгавым ло́зунгавай
ло́зунгаваю		 ло́зунгавым ло́зунгавымі
М. ло́зунгавым ло́зунгавай ло́зунгавым ло́зунгавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ло́зунгавы ло́зунговый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́зунгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лозунга, уласцівы яму. Лозунгавы стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́зунг, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Заклік, зварот, які выражае кіруючую ідэю, палітычнае патрабаванне.

Баявы л.

2. Плакат з такім заклікам.

Дэманстранты неслі лозунгі.

3. Вядучы, галоўны прынцып чаго-н.

|| прым. ло́зунгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́зунговый, лозунго́вый ло́зунгавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)