Лознікі ’балотныя д’яблы’ (Нік., Няч.). Да лаза́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ло́знік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ло́знік ло́знікі
Р. ло́зніку ло́знікаў
Д. ло́зніку ло́знікам
В. ло́знік ло́знікі
Т. ло́знікам ло́знікамі
М. ло́зніку ло́зніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)