Ло́еў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ло́еў
Р. Ло́ева
Д. Ло́еву
В. Ло́еў
Т. Ло́евам
М. Ло́еве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ло́ев г.п. Ло́еў, род. Ло́ева м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прастра́нак ’адлегласць’ (Ян.). Да прасцерці (гл.); параўн. рус. простра́нный ад простереть, простру. Відаць, да прастора (гл.), параўн. прастранак міжда Лоева і Мохава (Ян.), якое да *prostornъ ’прасторнасць’. Аналагічныя ўтварэнні: укр. про́сторонь ’прастора’, польск. przestroń ’тс’. Параўн. старана (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)