ли́фчик лі́фчык, -ка м., ста́нік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́фчык м. ли́фчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́нік м., разг. ли́фчик; лиф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ліф, лі́фік, лі́хвік ’безрукаўка, жаночае адзенне без рукавоў’ (Сцяшк., Ян., Мат. Гом.), ’частка жаночай сукенкі, якая аблягае грудзі і спіну’ (ТСБМ); лі́пцік, лі́фцік, ’ліфчык’ (барыс., лаг., Сл. ПЗБ). Рус. лиф, лифчик, польск. lifk, liwk ’тс’. Запазычаны з н.-ням. lîv або з гал. lijf ’ліф, карсет’ (Фасмер, 2, 504).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)