Ле́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ле́шча
Р. Ле́шчы
Д. Ле́шчы
В. Ле́шчу
Т. Ле́шчай
Ле́шчаю
М. Ле́шчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыпляска́ць, -ляшчу́, -ле́шчаш, -ле́шча; -ляшчы́; -ляска́ны; зак., што.

1. Пляскаючы, зрабіць плоскім, роўным.

П. кучу гліны.

2. Прыбіць, прыгнуць да чаго-н., прыціснуць уніз.

Град прыпляскаў да зямлі ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)