ле́цішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́цішча ле́цішчы
Р. ле́цішча ле́цішч
ле́цішчаў
Д. ле́цішчу ле́цішчам
В. ле́цішча ле́цішчы
Т. ле́цішчам ле́цішчамі
М. ле́цішчу ле́цішчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ле́цішча, -а, мн. -ы, ле́цішч і -аў, н.

Тое, што і дача¹.

Правесці выхадныя на лецішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ле́цішча ’месца летняга адпачынку’ (іўеў., Сл. паўн.-зах.), ’кашара’ (Нар. лекс. Гом.). Да лета (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

да́ча², -ы, мн. -ы, дач, ж.

Тое, што і лецішча.

Жыць на дачы.

|| памянш. да́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. да́чны, -ая, -ае.

Д. ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́ча​II ж. (загородный дом) да́ча, -чы ж.; разг. ле́цішча, -ча ср., разг. ле́тнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)