ляха́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ляха́ |
ле́хі
ляхі́ |
| Р. |
ляхі́ |
ле́х |
| Д. |
лясе́ |
ле́хам |
| В. |
ляху́ |
ле́хі
ляхі́ |
| Т. |
ляхо́й
ляхо́ю |
ле́хамі |
| М. |
лясе́ |
ле́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ляха́, -і́, ДМ лясе́, мн. ле́хі і (з ліч. 2, 3, 4) ляхі́, лех і ле́хаў, ж. (разм.).
Шырокая града ў агародзе.
Пасадзіла цэлую ляху цыбулі.
|| памянш. ле́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)